Kur'an’da “karada ve denizde” ifadesini içeren ayetlerin içerik analizi -1-
Kur'an’da “karada ve denizde” ifadesini içeren ayetlerin içerik analizi -1-
Kur'an’da
“karada ve denizde (fî'l-berri ve’l-bahri)” ifadesi, dört Mekki surenin
birer ayetinde olmak üzere toplam dört defa yer almaktadır. [1] Bu yazıda söz konusu surelerin iniş sırasına göre ilkinin bu
ifadeyi içeren ayeti, klasik ve modern dönem yorumların atmosferinde
değerlendirilecek, “Kur'an’ın Kur'an ile tefsiri yöntemi”ne başvurularak bu
ayetin yorumunda yararlı görülen başka ayetlere de atıfta bulunulacaktır.
Amacımız; insana verilen nimetleri, insanın değer skalası açısından melekler
karşısındaki konumunu bu ayet bağlamında ortaya koymaktır. Diğer üç ayet
sonraki yazıda ele alınacaktır.
Allah
tarafından bolca nimet (akıl, konuşabilme, okuyup yazabilme, güzel görünüm,
alet yapabilme[2] eliyle yeme[3] vd.) verilen insan, bilgi üretebilme yönüyle diğer varlıklardan
üstündür; ancak her açıdan diğer varlıklardan üstün değildir: “Biz,
hakikaten insanoğlunu şan ve şeref sahibi kıldık. Onları, karada ve denizde
taşıdık; kendilerine güzel rızıklar verdik; yine onları, yarattıklarımızın
birçoğundan cidden üstün kıldık.” (el-İsrâ 17/70). İnsanlar için “karada
ve denizde taşıdık” denilmesi ile karada insanları taşıyan hayvanlar (at,
deve vs.), insanların ürettikleri diğer kara taşıtları ve gemiler
kastedilmiştir. Bu sayede insanlar daha güvenli, hızlı yolculuk
yapabilmektedir. Yine helal yiyeceklerin kastedilmiş olması muhtemel olan “kendilerine
güzel rızıklar verdik” şeklindeki ifade, gerek bitkisel gerekse hayvansal
yiyecekleri kapsadığı gibi insanın el emeğiyle hazırladığı yiyecekleri de
içerir. İnsanlardan “yarattıklarımızın birçoğundan cidden üstün kıldık”
şeklinde söz edilmesi, yeryüzündeki canlılara hakim olabilmesi, onlar arasında
saygın bir konumda bulunması anlamındadır. İnsanların, diğer varlıkların “birçoğundan”
üstün kılınması, yeryüzündekilerden üstün kılındığını ancak meleklerden üstün
olmadıklarını akla getirmektedir.[4] Zaten insanların çoğu, diğer insanları Allah yolundan saptırmakla
meşguldür. Onlar, zan ve kuruntularının peşinden gider (el-En`am 6/116).
Hâlbuki melekler; kibre kapılmaz, Allah’ı yüceltir ve O’na secde ederler (el-A‘râf
7/206), Allah’a büyüklük taslamazlar ve ilâhî emirleri yerine getirirler (en-Nahl
16/49-50). Çoğunluğu bilerek ya da bilmeyerek şirk içinde olan insanlar,
itaatleriyle övülen meleklerden Allah katında üstün olmasa gerektir. Ayetteki
“üstün kıldık (kerremnâ)” ifadesi, kelime anlamı olarak “Onu cömert bir
varlık olarak yarattık.” anlamına gelse de bu bağlamda o mana kastedilmemiştir.
Zaten insanoğlu cömertliğiyle de meşhur değildir.
Görüldüğü gibi “karada
ve denizde (fî'l-berri ve’l-bahri)” ifadesinin geçtiği ilk ayette
insanoğluna Allah tarafından ikramda bulunulduğuna, ulaşımın da verilen
nimetlerin arasında yer aldığına, güzel rızıkların çeşitliliğine, insanın diğer
yaratılmış varlıkların hepsinden değil, çoğundan üstün olduğuna ve insandan
üstün varlıklar varsa onların da melekler olabileceğine işaret edilmektedir.
[1]
el-İsrâ 17/70; Yûnus 10/22; el-En`am 6/59; er-Rûm 30/41.
[2] Kur'an, aslı cin olan şeytanların Hz. Süleyman için
bina ustası ve dalgıç olarak çalıştıklarından söz etmektedir (Sâd 38/37); fakat
aslı ateş olan şeytanların dalgıçlık yapmalarının ifade edilmesi, Hz.
Süleyman’a itaat eden şeytanların, cin değil insan şeytanları olduklarını akla
getirmektedir. “O şeytanlar, ateşten yaratılmış cinler olsaydı denize dalınca
sönerlerdi.” şeklindeki yaklaşıma, “Biz nasıl suya dalınca çamur olmuyorsak
onlar da sönmez.” şeklinde cevap verilmektedir. En doğrusunu Allah bilir.
[3] Maymunlar da elleriyle yemektedir ancak onlar için el
ve ayak farkı yoktur. Yani onların ellerin değil, “ön ayakları”nın varlığından
söz edilebilir.
[4] “Yeryüzünde yaratılmış olan insana (el-Bakara 2/30)
secde eden melekler yeryüzü melekleridir.” denirse bu durumda insanların o
meleklerden üstün olduğu söylenebilir.