Muhit köyü Çukurçimen
Muhit köyü,
yaklaşık bir buçuk aylık bir geçmişe sahip Muhit (Muhabbet Hareket İhsan ve
Temizlik Derneği)’in çalışmalarından bir bölümünün uygulandığı şirin bir
köyümüz. Meram ilçesinin en uzak köyü olan Çukurçimen Köyü’nde bu etkinliğin
düzenlenmesi için yardımcı olan isim, köyün derneğinin başkanı Halil Öztoprak. Kendisi 470 nüfuslu bu
köyün sorunlarının çözümü konusunda bir şeyler yapabilmek için çırpınan
hayırsever bir kişilik. Köye en çok sahip çıkan milletvekilinin de Mustafa Kabakçı olduğunu söylüyor. Geçtiğimiz
hafta sonu Muhit Derneği başkanı M. Ali
Kapar ve arkadaşları bu köye dernek tarafından yapılan 2. ziyareti
gerçekleştirdi. Ziyaretin ilki, köy şenliği sırasında Saim Açıkgözoğlu tarafından yapılmış ve bu sırada bir ön araştırma
yapılmıştı. Muhit, bu gidişinde çalışmalara katkıda bulunabileceğini düşündüğü Toplum Sağlığı Araştırma ve Geliştirme
Merkezi ile Sağlık Memurları Derneği
yönetici ve üyelerini de köye davet etti. Böylece Sağlık Bakanlığı’nın “sağlıklı köy projesi” hayata
geçirilmeden Muhit, çözüm üretmeye ve bir sivil inisiyatif örneği sergilemeye
başladı.
Köy deniz
seviyesinden 1500 m
yüksekte sönmüş bir yanardağ civarına kurulmuş. Okulunda 11 öğrenci var 4.
sınıftan 8. sınıfa kadar eğitim alan öğrenciler taşımalı sistemle başka bir
köyde eğitim görüyor.
Köyde fındık,
çilek, kiraz yetişiyor. Bir üretim kooperatifi kurabilseler kiraz için soğuk
hava deposu kurabilmeleri mümkün. Rumlara ait harabelerden dolayı bazı köy ve ilçelerin
isimlerinde yer alan ören kelimesinin yıkık, harabe anlamına geldiğini de bu
gezide öğreniyorum.
Köydeki
problemlerin tespiti için köyün ileri gelenleri yani imamı, önceki dönemlerde
muhtarlık yapmış olan köylüler ve mevcut muhtar ile Muhit üyeleri bir araya
geldi. Dernek üyeleri, köyün mevcut durumu ve problemleri üzerine bilgi aldı. Köyde
tuvaletler bahçede. Hayvan gübreleri dışarıda, atık sular sokağa veriliyor.
Köyde yemek
öncesi ve sonrası elleri sabunla yıkama alışkanlığı yok. Halil Öztoprak: “Köyün 2 yıllık sabun ihtiyacını karşılayabilirim
ama temizlik konusunda eğitim verilmediği sürece bu yardım beklenen faydayı
sağlamaz diye düşünüyorum.” dedi. Hemen hepsi ağır işçi. Sabah namazından
yatsıya kadar çalışıyorlar. Yemek kültürleri zayıf. Çoğu zaman kahvaltıları
ekmek arasına konmuş bir lop yumurta. Keş adında yağsız peynirlerini dikkate
almazsak, peynir yapmayı bilmiyorlar. Köyde tavuk ve inek eti de pek tüketilmiyor.
Çukurçimenliler’de
kuru beslenme sonucu bağırsak tembelliği ve ülser rahatsızlıkları görülüyor.
Bronşit ve astım türü solunum hastalıkları da köyde mevcut. Erkeklerin yarısı
sigara içiyor. Neredeyse 5 kişiden biri 65 yaş üstü. Yılda 3-4 doğum var. Dış
göç ve ölümler dikkate alındığında nüfus sürekli azalma eğiliminde.
Köylüler, çok
hastalanmadıkça sağlık hizmeti almıyorlar. Köyle aynı ada sahip derneğin
başkanı Halil Öztoprak, şehirde yerleşmiş olan hemşerilerini organize edip,
ihtiyaç sahibi köylülerinin gereksinimlerini karşılıyor. Köy, yardım
kuruluşlarının yardımını alma açısından fakir sayılmaz.
Halkı dinî
değerlerine sahip çıkıyor. Sözgelimi İstiklal Harbi’ne katılmış kimseler
kendilerine daha maaş bağlanma teklifini kul hakkına girme endişesiyle geri
çevirmişler.
Şu anda köy
halkı, tarlasında işinin başında. Bu anlamda Muhit Ekim ayında temizlik, hijyen
ve sağlık konusunda bilgilendirme çalışmaları yapılacak. Seminerlere katılan
köylülere teşvik amacıyla birer sabun, diş macunu ve fırçası hediye edilecek.
Kanalizasyon sorununa gelince Özel İdare ile görüşülüp bu işe eğiliinirse,
sorun çözülebilir. Hatta kaymakamın köye ziyareti sağlanıp “Atık sularınızı
yola vermektense evinizin altında ya da yanında bir mekan yapıp, senede bir
oranın temizliğini sağlayın.” şeklinde bir teşvikte bulunması bile Muhit
gönüllüsü köyün kendi sorunlarını çözmesine bir ilham kaynağı olabilir.